Oogst
Een aardappel
zet ik in de grond
In mijn hart ben ik een boer
die van oogsten droomt
En als ik na regen
en na zon
terugkom,
dan vind ik een veelvoud
van waar ik mee begon
Ik plant een ui
en een stronkje prei
In mijn hart doe ik daar
nog wat liefde bij
En als ik geduldig
wacht een tijd,
uitgespreid
een oogst die tot volle
wasdom is gerijpt
Maar soms gaat er
wel eens wat mis
Mijn sla
die doorgeschoten is,
andijvie die
niet groeien wil,
’k hou mijn adem in,
leg alles stil…
’t Houdt hier niet op,
’k plant nog een keer,
moedig hopend
op wat beter weer
’t Houdt hier niet op,
‘k plant nog veel meer,
nog een keer,
vast vertrouwend:
ooit oogst ik
voorspoed
weer
Uit de dichtbundel: Gedachten,
2018, Janny Vellinga-Hooghiemstra
Vanuit haar kern schrijft Janny Vellinga eenvoudige oefeningen voor het achter je laten van malen. Met een lange termijnresultaat.
De friese schrijfster, dichter en kunstenaar (autodidact) schrijft met overtuiging over innerlijke groei, het belang van pure liefde en het volgen van je eigen kern. Het Waddengebied en het Bildtse landschap legt ze vast in sferische schilderijen.
